Alfons Kunen urodził się w 1923 roku w Neheim-Hüsten w Niemczech. W 1950 roku ukończył studia politechniczne ze specjalnością – budowa maszyn. Od 1982 roku rozpoczął samokształcenie w zakresie sztuki ze szczególnym uwzględnieniem malarstwa i rzeźby. Twórczość Kunena wyrasta z przekonania, iż matematyka i geometria, świadomie wykorzystane, mogły być podstawą konstruowania rzeźb, kompozycji grafik i obrazów. Artysta tworząc, opiera się na gruntownej wiedzy w dziedzinie nauk ścisłych, łącznie z geometrią fraktalną, której teorią opublikował w połowie lat 70. Benoit Mandelbrot. Jego obrazy i grafiki, tworzone na podstawie precyzyjnych obliczeń, są obiektami o wielkiej sile estetycznego oddziaływania. Autor prac nie ukrywa przed publicznością genezy swych prac. Umieszcza w katalogach wystaw precyzyjne rysunki, obliczenia, które są podstawą konstruowania dzieł. Spośród wielu naszkicowanych i wyobrażonych możliwości, wybiera jedną lub kilka, nadając im artystyczną formę. W przypadku rzeźb i obrazów nie bagatelną rolę ma także: wybór materiałów, barwa i faktura. Szczególne znaczenie ma zapoczątkowany w 2003 roku projekt Kunena zatytułowany „Nieskończoność i czas”, inspirowany dziełem Romana Opałki. Za pomocą liczb i obrazu graficznego podejmuje w nim próbę przedstawienia wspomnianych pojęć.
